Działalność gospodarcza jako zajęcie dodatkowe

Podmiot, prowadzący działalność gospodarczą , uważany jest za podmiot prowadzący działalność jako zajęcie dodatkowe, jeśli działalność gospodarcza nie jest prowadzona w pełnym wymiarze godzin.

(BEK nr 1303, §2 do 4)

W Danii osoba zatrudniona oraz osoba bezrobotna ma prawo do prowadzenia działalności gospodarczej jako zajęcia dodatkowego. Jednak osoby z prawem do zasiłku musza spełniać określone kryteria.

Prowadzenie działalności gospodarczej w pełnym wymiarze godzin występuje wówczas, gdy zajęcia związane z działalnością zajmują ponad 30 godzin tygodniowo. W ocenie, czy prowadzenie firmy jest działalnością w pełnym wymiarze godzin, czy jest to zajęcie dodatkowe, decydującymi czynnikami są: rodzaj przedsiębiorstwa, branża, zajęcia, które wykonuje właściciel przedsiębiorstwa, czas pracy, obrót firmy, lokalizacja przedsiębiorstwa, godziny urzędowania/otwarcia, liczba zatrudnionych i ich zakres zajęć oraz ich czas pracy.

Aby zachować prawo do zasiłku i jednocześnie prowadzić firmę jako zajęcie dodatkowe, wymagane jest, by przedsiębiorca nie dążył do rozwinięcia swojej działalności gospodarczej do tego stopnia, by w pewnej chwili stało się ono głównym jego zajęciem. Albowiem dla osoby bezrobotnej, pobierającej zasiłek i jednocześnie prowadzącej działalność dodatkową, głównym celem ma być pełna dyspozycyjność względem rynku pracy. Uprawniony do zasiłku z A- kasy otrzymuje wsparcie ekonomiczne tylko wówczas, gdy aktywnie szuka pracy w pełnym wymiarze godzin. Działalność dodatkowa ma natomiast być jedynie wspomagającym źródłem dochodu.

Ponadto praca związana z przedsiębiorstwem musi być wykonywana poza normalnymi czasem pracy. Jeśli w przedsiębiorstwie zatrudniona jest osoba do pomocy, która nie otrzymuje wynagrodzenia, np. członek rodziny, praca wykonywana przez tą osobę musi również odbywać się poza normalnymi godzinami pracy.

Prowadzenie działalności gospodarczej jako zajęcia dodatkowego, nie może stać na przeszkodzie, w szukaniu przez bezrobotnego pracy i jego dyspozycyjności względem rynku pracy.

Osoby, którym zatwierdzono prawo do zasiłku dla bezrobotnych z równoczesnym prawem do prowadzenia działalności gospodarczej jako zajęcia dodatkowego, otrzymują ograniczone prawo do zasiłku. Prawo do zasiłku ogranicza się do okresu 78 tygodni. Po tym okresie bezrobotny musi zdecydować, czy chce kontynuować prowadzenie działalności, lecz wówczas bez prawa do zasiłku, lub zamknąć działalność i nadal pobierać zasiłek, jeśli oczywiście jest do niego uprawniony.

Można uzyskać ponowne prawo do prowadzenia działalności gospodarczej jako zajęcia dodatkowego, lecz najpierw należy przepracować 962 godziny jako osoba zatrudniona lub przekształcić działalność gospodarczą w zajęcie główne i prowadzić je przez okres minimum 26 tygodni.

Istnieją wyjątki od reguły ograniczającej prawo do prowadzenia działalności jako zajęcia dodatkowego z jednoczesnym prawem do zasiłku. Niektóre branże działalności dodatkowej nie są ograniczone do okresu 78 tygodni. Osoby zajmujące się na przykład rolnictwem w niepełnym wymiarze godzin nie muszą stosować się do reguły 78 tygodni. To samo tyczy się pszczelarzy , rybaków ( lecz tylko, gdy połów jest stosunkowo mały), najemców nieruchomości oraz osób zatrudnionych w niewielkim stopniu w przedsiębiorstwie współmałżonka, lecz tylko wówczas, gdy zatrudnienie to nie ma wpływu na samą firmę.

Wszystkie roboczogodziny poświęcone prowadzeniu działalności muszą być odnotowane w karcie godzin bezrobotnego, nawet, gdy była to praca administracyjna, związana z przejazdem do klienta czy reklamą, za którą nie otrzymano wynagrodzenia.

Pracując w firmie współmałżonka

Osoby, pracujące w przedsiębiorstwie współmałżonka i nie będące jednocześnie współwłaścicielem, uznawane są jako prowadzące działalność gospodarczą, ( § 2 i 3, BEK 1303), jeśli:

- przedsiębiorstwo zatrudnia poniżej 20 pracowników

- bezrobotny pracujący w przedsiębiorstwie współmałżonka zajmuje decydujące stanowisko

- bezrobotny, pracujący w przedsiębiorstwie współmałżonka otrzymuje wynagrodzenie zgodne z postanowieniami wypracowanymi przez związki zawodowe

źródło: BEK nr 1303/11.09.2005 om drift af selvstændig virksomhed